-
1 выкраситься
-
2 colour
['kʌlə(r)] 1. (US color) nkolor m; ( skin colour) kolor m skóry; (of spectacle, place) koloryt m- colours2. vt( paint) malować (pomalować perf); ( dye) farbować (ufarbować perf); ( fig) mieć (pewien) wpływ na +acc3. viczerwienić się (zaczerwienić się perf), poczerwienieć ( perf)Phrasal Verbs:4. cpdin colour — film, magazine kolorowy; illustrations barwny, kolorowy
* * *1. noun1) (a quality which objects have, and which can be seen, only when light falls on them: What colour is her dress?; Red, blue and yellow are colours.) kolor2) (paint(s): That artist uses water-colours.) farba3) ((a) skin-colour varying with race: people of all colours.) kolor (skóry)4) (vividness; interest: There's plenty of colour in his stories.) koloryt2. adjective((of photographs etc) in colour, not black and white: colour film; colour television.) kolorowy3. verb(to put colour on; to paint: They coloured the walls yellow.) malować- coloured4. noun((sometimes used impolitely) a dark-skinned person especially of Negro origin.) kolorowy- colouring
- colourless
- colours
- colour-blind
- colour scheme
- off-colour
- colour in
- show oneself in one's true colours
- with flying colours
См. также в других словарях:
ufarbować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}farbować się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
farbować się – ufarbować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} farbować sobie włosy :{{/stl 33}}{{stl 10}}Farbować się na kasztanowo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ufarbować — dk IV, ufarbowaćbuję, ufarbowaćbujesz, ufarbowaćbuj, ufarbowaćował, ufarbowaćowany «zmienić kolor czegoś za pomocą farb, barwników» Ufarbować wełnę na czerwono, na zielono albo na czarny, na zielony kolor. Ufarbować sobie włosy na rudo. ufarbować … Słownik języka polskiego
farbować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, farbowaćbuję, farbowaćbuje, farbowaćany {{/stl 8}}– ufarbować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać czemuś, np. tkaninie, włosom, jakiś kolor za pomocą farby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Farbować suknię … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarno — przysłów. od czarny a) w zn. 1: Czarno nakrapiany. Ufarbować na czarno. ◊ Być ubranym na czarno, nosić się na czarno «nosić ubranie, strój koloru czarnego» ◊ Czarno na białym «na piśmie, w druku; wyraźnie, w sposób oczywisty» b) w zn. 2: W lesie… … Słownik języka polskiego
ubarwić — dk VIa, ubarwićwię, ubarwićwisz, ubarw, ubarwićwił, ubarwićwiony ubarwiać ndk I, ubarwićam, ubarwićasz, ubarwićają, ubarwićaj, ubarwićał, ubarwićany, książk. «uczynić barwnym, kolorowym; ozdobić, upiększyć barwami; nadać czemuś barwę, kolor (za… … Słownik języka polskiego
mahoń — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. mahońoniu; lm D. mahońoni || mahońoniów {{/stl 8}}{{stl 7}} drzewo wysokości 20–30 m, o korze łuszczącej się małymi płatami oraz drewnie odznaczającym się pięknym rysunkiem słojów; występuje w wielu gatunkach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczernić — dk VIa, uczernićnię, uczernićnisz, uczernićnij a. uczerń, uczernićnił, uczernićniony «ufarbować, pomalować coś na czarno (zwykle włosy, zarost, brwi); pobrudzić czymś czarnym» Uczernić wąsy. Uczernić sobie twarz sadzą. uczernić się rzad.… … Słownik języka polskiego
zielono — «w zielonym kolorze, na zielony kolor, w zielonym odcieniu» W ogrodzie jest już zielono. Pomalować, ufarbować coś na zielono. Ubierać się na zielono. Zielono zabarwione szkło. ◊ Mieć zielono w głowie «być niedojrzałym, niepoważnym, lekkomyślnym;… … Słownik języka polskiego